Aby spowiedź była ważna i owocna konieczne jest czynienie przed nią Rachunku Sumienia. Nie można przystępować do sakramentu pojednania nieprzygotowanym, ponieważ narażamy się na nieważność spowiedzi – świętokradztwo – jeżeli nie przypomnieliśmy grzechów ciężkich, które popełniliśmy i nie wyznajemy ich na spowiedzi. Nie dotykamy wielu dziedzin swojego życia i grzechów.
Wskazówki praktyczne.
- Modlitwa do Ducha Świętego o stanięcie w prawdzie.
- Przypomnienie, kiedy ostatni raz byłem u ważnej spowiedzi. Jeżeli była kiedyś spowiedź świętokradzka, to wszystkie pozostałe spowiedzi też są świętokradzkie. Należy wrócić do ostatniej ważnej i wyznać jeszcze raz wszystkie grzechy ciężkie popełnione i powiedzieć o spowiedzi nieważnej.
- Czy odprawiłem pokutę? Jeżeli nie to przed spowiedzią należy to uczynić. Przystępując do kolejnej spowiedzi bez odprawionej pokuty, lekceważymy sakrament Bożego miłosierdzia.
- Zastanowić się czy wypełniłem wszystkie „Warunki dobrej spowiedzi – Pięć warunków sakramentu pokuty” po ostatniej spowiedzi.
- Przypominamy jakie grzechy ciężkie popełniliśmy, w przybliżeniu, także co do ilości.
- Osoby spowiadające się rzadko zawsze powinny korzystać z tekstu Rachunku sumienia zawartego w Książeczkach do nabożeństwa (lub innych), albo poznawać swoje grzechy na podstawie: Przykazań Bożych i kościelnych, Grzechów głównych, Uczynków miłosiernych. Osoby spowiadające się systematycznie przynajmniej kilka razy w roku powinny sięgnąć po tekst Rachunku sumienia.
- Zastanowić się nad poprawą swojego życia, uczynić konkretne postanowienie.
- Żałować za popełnione grzechy.
Teksty do Rachunku Sumienia:
